Koherencja serca to nasz optymalny stan funkcjonowania w każdym obszarze życia. Jedną z dziedzin, w której możemy ją zastosować jest sport.

Pomaga ona sportowcom:

• Zwiększyć fizyczną wytrzymałość,

• Poprawić koncentrację i skupienie, w obliczu presji wyniku,

• Poprawić motorykę i koordynację oraz szybkość reakcji mięśni,

• Zmniejszyć drżenie mięśni,

• Wprowadzić emocjonalną równowagę i zredukować obawy związane z jakością rezultatu.

Korzystają z niej lekkoatleci, siatkarze, koszykarze, futboliści, tenisiści, kajakarze, golfiści oraz przedstawiciele wielu innych dyscyplin.

Profesjonalni sportowcy często określają kolokwialnie stan maksymalnej koncentracji, kiedy czują w sobie pewność, ze rezultat ich wystąpienia będzie najlepszy, jako tzw. „zone”. Nie zawsze się to jednak udaje. Koherencja serca powoduje, że sportowiec potrafi osiągnąć taki stan świadomości, w którym możliwości fizyczne, intuicja i koncentracja łączą się w doskonałej koordynacji. Osiąga się to na życzenie, bez żadnego wspomagania.

Osobiście uprawiałem przez prawie 25 lat siatkówkę i pamiętam jak ważne było utrzymanie skupienia i emocjonalnej równowagi, a także jak łatwo było to zgubić. To dyscyplina, w której emocje, koncentracja oraz gra pojedynczego zawodnika, wpływają istotnie na zespół oraz wynik. W tej grze jest wiele ciągłych zależności poszczególnych graczy między sobą. Koherencja serca powoduje, że cały zespół wzmacnia wzajemną synchroniczność, koncentrację i intuicyjną koordynację.