Harmonia jest uosobieniem ładu, porządku, symetrii i równowagi. Jest niezwykle istotnym elementem procesy świadomego życia. Stan harmonii to kluczowy stan Natury.

Drzewa nie rywalizują ze sobą. Tworzą spójny, harmonijny system, w którym wzajemnie się wspierają, przekazują składniki odżywcze, chronią się, opiekują sobą, przekazują wiedzę, pomagają w rozwoju. Są wzajemnie połączone wielką siecią korzeni, niby wspólnym inteligentnym mózgiem. Podobnie jest w świecie zwierząt. Żyją one w harmonijnych relacjach w ramach własnych gatunków, interakcjach z innymi gatunkami oraz całym środowiskiem. Wypełniają doskonale swoje role.

Tylko człowiek, przypisujący sobie miano szczytu stworzenia, tak mało rozumie harmonię życia i świata, ustalając własne zasady, szerząc destrukcję. Porusza się w tym świecie niczym słoń w składzie porcelany.

Harmonia jednak to element, który również dotyczy ludzi. Organizm człowieka dąży do harmonii. Ku niej zmierzają wszystkie procesy wewnątrz ciała.

Kiedy pojawia się brak harmonii, zaburzenie, choroba, jakaś forma destrukcji, to sygnał do transformacji. Uruchamiane są procesy prowadzące ku wytworzeniu wszystkiego, co niezbędne jest na drodze do stanu ponownej harmonii. Na innym, często wyższym poziomie rozwoju.

Obecny stan, w którym żyjemy, to stan rosnącej wielkiej polaryzacji. Dysharmonia, która obecnie gwałtownie nabrzmiewa, to efekt wielu lat myślenia, intencji, zachowań i działań. Nie pojawiła się wczoraj.

Silna polaryzacja jest niezbędna do zajścia transformacji. Im większa, tym bardziej istotna będzie zachodziła przemiana.

Zawsze pojawia się przeciwwaga dysharmonii. To niejako produkt tego stanu, wytworzony, by osiągnąć harmonię.

Życie jest niezwykle inteligentnym procesem.