Kiedy wydawało się, że rzeczywistość daje dość stabilną podstawę, czasem trudną, ale oferującą duże możliwości i szansę na spokojne życie, nagle spadł na ludzi kryzys. Pozornie nic go nie zapowiadało, a wygląda to obecnie jakby ktoś wywrócił stolik ze wszystkim, co misternie mieliśmy na nim ustawione.

Nagle, w bardzo krótkim czasie, zniknęła cała dotychczasowa rzeczywistość, co sprawiło kilka administracyjnych decyzji. Rozpadł się system finansowy, gospodarczy, zdrowotny, edukacyjny, a nawet społeczny.

Upadek postępował jednak od dłuższego czasu. Świat zmierzał ku destrukcji, napędzany konsumpcjonizmem, zawłaszczaniem, nieustannym braniem i eksploatowaniem wszystkiego ponad miarę. W tym świecie dominowała nieustanna rywalizacja o ograniczone zasoby. Dominujące konkurencja i konflikt, napędzane przez umysły, wiodły ku katastrofie.

Obecna rzeczywistość tworzona jest przez polityków. Czy w ten sposób powstanie nasza przyszłość?

Nie zmienimy niczego poprzez walkę z czymś, co nam przeszkadza, czego mamy dość, co czujemy, że nam w jakiś sposób zagraża. Musimy pójść dużo dalej.

Wszystko zależy od wyborów ludzi – począwszy od indywidualne, aż do tych zbiorowych. Zdeterminuje to wybór poziomu świadomości. Świadomość w której naczelnie miejsce zajmuje konkurencja, konflikt, nienawiść, lęk czy niepokój, to bardzo niska perspektywa. Nie zmieni tego nawet tak zwany technologiczny postęp. On nie prowadzi do ewolucji świadomości, a w obecnym kształcie wspomaga proces jej uwsteczniania.

Do tej pory najważniejsze było jedno – mieć. Mieć więcej, lepiej niż inni. Mieć to, czego pragnę, to, co mi się podoba. Wyznaczyć cel i go osiągnąć. Zdobyć pozycję, wpływ, pieniądze, władzę.

Ludzie zapomnieli o naturze swojej i całego otaczającego świata. Czuli własną indywidualność i odrębność od innych. Przestali rozumieć siebie i sens tego kim są i po co żyją na tej planecie.

Pewna część ludzi odebrała sygnał do zmiany. Cierpienie lub inne czynniki poprowadziły ich ku przebudzeniu. A ono zainicjowało wejście na ścieżkę uzdrowienia i uwolnienia się spod władzy umysłu. Na niej czeka zmiana jakości codziennego życia. Zaczynamy zadawać sobie wtedy pytania – co zrobić, co zmienić, co uzdrowić w sobie. W efekcie pojawia się spokój, zdrowie, radość i powodzenie materialne. Nawet lepsze relacje z ludźmi, z naszymi najbliższymi.

Dla niektórych jest to wystarczające. Inni mogą jednak w pewnym momencie poczuć w głębi siebie, że nie jest to tym, czego naprawdę chcieli. Jakby brakowało czegoś bardzo istotnego. Obecna rzeczywistość może wzmacniać to poczucie, ponieważ jest coraz mniej punktów odniesienia do rozwoju biznesu, inwestowania, aktywności zawodowych, jakie jeszcze do niedawna byłyby zupełnie naturalnym kierunkiem, w którym byśmy spoglądali.

Ci, którzy czują, że samo uzdrowienie nie wystarczy, być może skierują się ku ścieżce prowadzącej do oświecenia. Diametralnej transformacji świadomości. To zmiana paradygmatu z mieć, na dać, na być. To stawianie sobie pytań – „Co mogę dziś dać?”, „Co mogę zrobić dla innych?”, bez oglądania się na osobiste korzyści i zyski. To otwarcie się na jedność, miłość, pełnię. Zdanie się na obecność i przewodnictwo Wyższej Świadomości w każdym momencie codzienności. Otwarcie się na pełnię tego, kim jesteśmy, znacznie poza naszymi życiowymi rolami, pozycjami, stanem posiadania, osiągnięciami czy pragnieniami. Przekroczenie umysłu. Przekroczenie dualności.

Otwarcie się na świadomość, że wszystko co nas otacza i my sami, jesteśmy różnorodnymi formami Boskiej ekspresji, dlatego wszystko nas łączy, a nic nie dzieli.

Gruntowna zmiana świadomości, to jedyna droga ku nowej rzeczywistości. Nadszedł ten czas.